Mahzun Bir Ramazan

Nerede o eski Ramazanlar demeyen yoktur sanırım son yıllarda. Kaybettiklerimizin acısı geçmez, yerleri hiç dolmaz. Lakin  bu Ramazan daha da farklı bir üzüntü vardı hepimizde. Birilerinin keyfi için adeta kan yağdı. Nasıl bir anlayış nasıl bir merhametsizliktir ki çocuklar, bebekler, kadınlar ayrılmadı savaş dediğin cephede olur derler bu cephesiz bir savaş. Sanki soykırım! Olayların bir de sosyal medya ayağı var ki insanın kanı donuyor. Ne üzüleceğim Araba ben Türke üzülürüm tarzı abzürd, akıl almaz ifadeler var. Arada düşünüyorum acaba sürrealist edebiyatçıların  otomatizm tekniğini kullanarak yazan klavyeler çıktı da kendiliğinden mi yazıyor? Değil insan yavrusu bir hayvan yavrusu ölse insanın içi parçalanır. Her masum öldüğünde içimiz sızlar sızlamalıda. Bir an önce bitmesi dileğiyle...